จำไททันส์ (2000) (TV36)

Remember the Titans เป็นภาพยนตร์ที่เน้นประเด็นทางเชื้อชาติที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานั้นและการต่อสู้ดิ้นรนของทีมฟุตบอลต้องเอาชนะเพื่อให้ได้ไปสู่เกมชิงแชมป์ โค้ชเฮอร์แมน (รับบทโดยเดนเซลวอชิงตัน) รับบทเป็นโค้ชชาวแอฟริกันอเมริกันคนแรกที่โค้ชทีมที่มีผู้เล่นผสมกัน เขาได้รับความช่วยเหลือจากโค้ช Bill Yoast (รับบทโดย Will Patton) ซึ่งช่วยเขาในฐานะผู้ประสานงานการป้องกันของเขา ฉันคิดว่านี่เป็นหนังที่แข็งแกร่งมากเพราะทำให้เรามีมุมมองที่ดีว่าปัญหาเหล่านี้เกิดขึ้นในช่วงเวลาเหล่านี้เพียงใดและมันสร้างจากเรื่องจริงในโรงเรียนมัธยมวิลเลียมส์ที่ตั้งอยู่ในอเล็กซานเดรียรัฐเวอร์จิเนีย Ryan Hurst (ผู้เล่น Gerry) เป็นกัปตันทีมฟุตบอลสีขาว วู้ดแฮร์ริส (ผู้เล่นจูเลียส) เป็นกัปตันทีมสีดำของทีมฟุตบอล ฉันคิดว่าตัวละครทั้งสองนี้สร้างภาพยนตร์เรื่องนี้เพราะพวกเขาฝ่าอุปสรรคทางเชื้อชาติและพาทีมนี้ไปสู่การแข่งขันชิงแชมป์ แต่ที่สำคัญที่สุดพวกเขากลายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด ในตอนท้ายของหนังพวกเขาอ้างถึงกันและกันในฐานะพี่น้องเพราะพวกเขาเติบโตมาใกล้กัน อีกแง่มุมหนึ่งที่ฉันชอบมากคือการเลือกเพลง เพลงที่พวกเขาใส่ในหนังเรื่องนี้ทำให้หนังมีมุมมองที่น่าตื่นเต้น

Remember The Titans เป็นแรงบันดาลใจอย่างแท้จริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากมีเค้าโครงมาจากเรื่องจริง ฉันเคยอาศัยอยู่ในเมืองอเล็กซานเดรียรัฐเวอร์จิเนียและฉันเคยได้ยินเรื่องราวมาตลอดว่าสิ่งต่างๆอยู่ที่นั่นได้อย่างไรก่อนระหว่างและหลังการแยกจากกัน เหตุการณ์ที่น่าสยดสยองบางอย่างที่ฉันเคยได้ยินจะทำให้ฉันนึกถึง แต่เมื่อภาพยนตร์เรื่องนี้เปิดตัวและฉันได้เห็นเรื่องราวของผู้คนที่ประสบกับการทดลองและความยากลำบากเหล่านี้ของผู้ที่ดิ้นรนที่จะได้รับการยกเว้นโดยไม่คำนึงถึงสีและการต่อสู้ของผู้คนที่พยายาม ยกเว้นคนที่พวกเขาไม่เข้าใจคิดว่าพวกเขาไม่สามารถเชื่อมโยงได้หรือเพียงแค่คิดว่าพวกเขาดีขึ้นแล้ว โค้ชบูนและโค้ชโยสต์ทั้งคู่ต้องเรียนรู้วิธีการอยู่ร่วมกันก่อนที่พวกเขาจะนำนักฟุตบอลนักเรียนผิวดำและนักเตะผิวขาวมารวมกันได้ แต่เมื่อเด็กเหล่านี้เห็นสีผิวของกันและกันแล้วพวกเขาก็จะช่วยให้เมืองของพวกเขาผ่านพ้นไปได้เช่นกัน . แม้ว่าจะมีสมาชิกคนหนึ่งของทีมชื่อเรย์ซึ่งเป็นหนึ่งในสมาชิกสีขาวของทีมที่มองไม่เห็นสีในอดีตและในที่สุดก็ถูกเตะออกจากทีมโดยเพื่อนร่วมทีมไวท์คนหนึ่งของเขาเพราะเขาตระหนักว่าอคตินั้นต้อง หยุดในที่สุด ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมในการแสดงให้เห็นว่าไม่ว่าคนผิวสีใดจะไม่มีใครดีไปกว่าอีกคน ภาพยนตร์เรื่องนี้ควรต้องนำไปฉายที่โรงเรียนเมื่อมีการนำหัวข้อการแบ่งแยกในชั้นเรียนประวัติศาสตร์เนื่องจากเป็นภาพยนตร์ที่มีความหลากหลายมากและให้ภาพที่แท้จริงของความยากลำบากและความรุ่งเรืองของการแยกจากกัน

ฉันดูภาพยนตร์เรื่องนี้เมื่อ 24 ชั่วโมงที่แล้วและยังคงคิดถึงเรื่องนี้อยู่ ฉันชอบมัน! ใช่มันถูกเคลือบด้วยน้ำตาลการเหยียดสีผิวเรียบง่ายเกินไปและข้อเท็จจริงบางอย่างเปลี่ยนไป แต่มันเป็นภาพยนตร์ 2 ชั่วโมงและในช่วงเวลานั้นมันทำให้ฉันเชื่อมต่อกับตัวละครทั้งหมดรวมทั้งหัวเราะและร้องไห้และรับ มองลึกเข้าไปในตัวเองและคิดถึงช่วงเวลาที่ฉันมีอคติและแบบแผนและฉันจะเป็นคนที่ดีขึ้นได้อย่างไร เราทุกคนมีที่ว่างในการเรียนรู้และเติบโตและภาพยนตร์เรื่องนี้ช่วยให้คุณตระหนักว่าโดยไม่ทำให้คุณรู้สึกป้องกัน เป็นภาพยนตร์ที่ `` รู้สึกดี '' อย่างแน่นอน ข้อความบางส่วนในเว็บไซต์นี้ถามว่า "ทำไมถึงมีฟุตบอลเยอะขนาดนี้?" ฉันคิดว่าเป็นเพราะพวกเขาพยายามแสดงให้เห็นว่าเมื่อผู้คนมีความผูกพันร่วมกันพวกเขามักจะทำความรู้จักกันมากขึ้น - เป็นธรรมชาติของมนุษย์ที่ต้องการอยู่กับคนอย่างคุณ ดังนั้นด้วยการเหยียดสีผิวผู้คนจึงไม่ชอบ / เกลียดเผ่าพันธุ์อื่นเพราะพวกเขาพูดต่างกันดูแตกต่างกินอาหารที่แตกต่างกัน ฯลฯ ตกลงฉันทำให้เรื่องนี้ง่ายขึ้น แต่คุณเข้าใจตรงกัน อีกตัวอย่าง - 9/11 ชาวอเมริกันทุกคนมารวมตัวกันด้วยความผูกพันร่วมกัน - เราถูกโจมตี ความแตกต่างของเราในฐานะคนผิวดำคนผิวขาวลาตินเอเชีย ฯลฯ หายไปเพราะเรามีจิตวิญญาณร่วมกันในขณะนั้น เห็นได้ชัดว่าภาพยนตร์เรื่องนี้มีขนาดเล็กกว่ามากและไม่ได้กล่าวถึงประเด็นลึกอื่น ๆ แต่เป็นเพียงการพยายามแสดงให้เห็นว่าคนกลุ่มนี้ที่เกลียดกันครั้งแรกจบลงด้วยความผูกพันผ่านความสนใจร่วมกันในฟุตบอลซึ่งช่วยพวกเขาได้ มองข้ามอคติเริ่มต้นและกลายเป็นหนึ่งเดียวกัน (ทีมหรือกลุ่ม) เมื่อพวกเขาเล่นโรงเรียนอื่นพวกเขาเป็นหนึ่งใน "ไททันส์" ด้วยการถูกบังคับให้มองข้ามความแตกต่างภายนอกของพวกเขา (สีผิวภูมิหลังที่ประหยัด) พวกเขาตระหนักว่าโดยพื้นฐานแล้วภายในเหมือนกัน - แค่อยากเล่นฟุตบอล / กีฬาออกไปเที่ยวร้องเพลง / เต้นรำ / ดนตรีอาจจะไปเรียนที่วิทยาลัย ... . แค่วัยรุ่น !! จำไว้ว่า TITANS เป็นหนึ่งในภาพยนตร์เรื่องโปรดของฉันตอนนี้ ฉันชอบมันเมื่อภาพยนตร์ทำให้คุณรู้สึกมีความสุขเศร้าและไม่จบแบบเทพนิยายทั้งหมด .... ทำให้คุณคิด! แทบรอไม่ไหวแล้วที่จะได้เห็นมันอีกครั้ง! ฉันให้ 12 จาก 10!