สีแดง (1981) (TV36)

ย้อนกลับไปในปี '81 ตอนที่ฉันยังเป็น "นักวิจารณ์" ภาพยนตร์แนวแบ็ควอเตอร์เรื่อง Lake Tahoe News ที่ถูกทิ้งร้างฉันได้แจ้งให้ทราบว่า "คลั่ง" ไม่ใช่ว่าจะมีใครสังเกตเห็น ก่อนหน้านี้ในช่วงปลายทศวรรษที่ 40 ของลอสแองเจลิสเดลินิวส์ก่อนที่ฉันจะเป็น "สีเทา" ที่อยู่ในรายการระหว่างยุคการหาคู่หูของแม็คคาร์ธีครั้งหนึ่งฉันเปิดเผยต่อสาธารณะในรูปแบบการพิมพ์ครั้งแรกในการชม "ความงามและ สัตว์เดรัจฉาน "ยอมจำนนต่อความคาดหวังของอุปาทานและล้มเหลวโดยสิ้นเชิงที่จะรับรู้ความคิด" ดั้งเดิม "ที่แท้จริงของอัจฉริยะ Gallic วันนี้การได้ดู "หงส์แดง" ครั้งเดียวใน "โรงภาพยนตร์เล็ก ๆ ในท้องถิ่น" คราวนี้ผมคงคิดทบทวนความกระตือรือร้นของตัวเองใหม่ ความคิดนี้เกิดจากการสแกนประโยคเริ่มต้นของ "บทวิจารณ์" ในยุคหลัง ๆ ทางออนไลน์ของวอร์เรนเบ็ตตี้ซึ่งเป็นผลงานชิ้นเอกของวอร์เรนเบ็ตตี้ในภาพยนตร์เรื่องนี้ซึ่งดูเหมือนว่านักวิจารณ์ผู้คงแก่เรียนจะตัดสินภาพยนตร์เรื่องนี้ว่าเป็นวิภาษวิธีมาร์กซ์? ไม่ว่าฉันจะรู้สึกขบขันกลัวอะไรก็ตามที่ทุกคนยังคงสามารถชั่งน้ำหนักในเรื่องดังกล่าวได้ "อย่างงาม" สังคมวัฒนธรรม? อุดมคติเป็นปัญหาตาย? ทุนนิยมอาศัยอยู่? สังคมเศรษฐกิจห่วย? หรือเขาเป็นนีโอคอน? บรรทัดล่าง: "หงส์แดง" ทำงานให้ฉันอย่างน้อยสามระดับ: จิตใจลำไส้และหัวใจ ฉันเป็น commie หรือไม่? Nyah. เข้มงวดเกินไป ปิ่นโก? ดีบางที

ฉันเพิ่งดูภาพยนตร์เรื่องนี้หลังจากที่ได้เห็นภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นครั้งแรกเมื่อประมาณปี 2525 และฉันพบว่าตอนนี้ภาพยนตร์เรื่องนี้แข็งแกร่งพอ ๆ กับที่ฉันได้ดู ในความคิดของฉันภาพยนตร์เรื่องนี้แสดงได้ดีมากโดยทุกคนที่เกี่ยวข้อง (สิ่งที่ฉันชอบคือ Kosinski เป็น Zinoviev) อย่างที่ฉันได้บอกไปว่าภาพของช่วงเวลานั้นดีมากและฉันคิดว่าการแก้ไขอย่างรวดเร็วนั้นมีประสิทธิภาพเป็นพิเศษ การจับภาพการเลือกช็อตของผู้กำกับนั้นสมควรได้รับการคัดเลือกให้เข้าร่วม Academy ในปีนั้น ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นภาพยนตร์เกี่ยวกับการเมืองเป็นหลักและฉันเชื่อว่าต้องมีการแสดงความคิดเห็นทางการเมืองเหล่านั้น เมื่อในปี ค.ศ. 1789 เกิดการปฏิวัติฝรั่งเศสบรรดากษัตริย์ที่อยู่รอบ ๆ ฝรั่งเศสพยายามที่จะบีบคอการปฏิวัติ นโปเลียนขัดขวางปฏิกิริยาดังกล่าวของราชวงศ์อนุรักษ์นิยมจนกระทั่งพ่ายแพ้ครั้งสุดท้ายที่วอเตอร์ลูและสิ่งเดียวกันก็เกิดขึ้นกับรัสเซีย เธอถูกรุกรานโดยอังกฤษฝรั่งเศสอเมริกันและญี่ปุ่น; ประเทศทุนนิยมเหล่านี้พยายามที่จะกำจัดการปฏิวัติของตนเช่นเดียวกับประเทศเดียวกันที่พยายามทำเช่นนั้นกับการปฏิวัติฝรั่งเศส - ผู้เล่นรายเดิมสถานการณ์ใหม่ ความแตกต่างเหล่านี้ถูกพาดพิงถึงเมื่อจอห์นรีดอยู่ในรัสเซียและการแข่งขันด้วยวาจากับ Zinoviev ของ Kosinski เห็นได้ชัดว่าผมคิดว่าหงส์แดงเป็นภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยม มันมีองค์ประกอบทั้งหมดที่ขาดหายไปในความโง่เขลาของฮอลลีวูดร่วมสมัย: การ์ตูนที่ดูเหมือนคนจริงและคนจริงที่เล่นเป็นตัวการ์ตูน ภาพยนตร์ต่างประเทศเป็นภาพยนตร์เพียงเรื่องเดียวที่แสดงถึงความฉลาดหลักแหลมในผู้ชมหรือไม่?

มีภาพยนตร์สองเรื่องที่เข้าชิงรางวัล Best Honour ในปี 1981 เรื่อง "Atlantic City" ของ Malle และเรื่องนี้ ลืมความจริงที่ว่า "Chariot's of Fire" เอาชนะทั้งคู่เพื่อชิงออสการ์ ชอล์กกับกลุ่มโหวตภาษาอังกฤษที่ประดับประดาด้วยอัญมณีเล็ก ๆ ที่น่ารักผ่านรอยแตกที่สร้างขึ้นจากความแตกแยกที่เกิดจากความใกล้ชิดของการโหวตระหว่างนักวิ่งหน้าสองคน การแข่งขันที่แท้จริงคือระหว่าง "หงส์แดง" และ "แอตแลนติกซิตี้" และสำหรับเงินของผมตอนนั้นและตอนนี้ยี่สิบปีให้หลัง "หงส์แดง" เป็นผู้ชนะ ความสำเร็จอันงดงามถูกปิดโดยรากเหง้า "ความเย้ายวนใจ" เช่นเดียวกับโรเบิร์ตเรดฟอร์ดวอร์เรนเบ็ตตี้ตกเป็นเหยื่อของคนดังของเขา คนดังที่ดูเหมือนจะขัดแย้งกับความสำเร็จของเขาในฐานะผู้สร้างภาพยนตร์ เขามักจะเกี่ยวข้องกับความล้มเหลวเช่น "อิชทาร์" "เรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ " และ "โชคลาภ" เพราะเป็นเรื่องน่าสบายใจที่รู้ว่าคนที่มีชื่อเสียงระดับแนวหน้าก็สามารถล้มลงบนใบหน้าของพวกเขาได้เช่นกัน แต่เบ็ตตี้ให้เรา - ในฐานะนักแสดงผู้กำกับผู้อำนวยการสร้างนักเขียน ... การกำหนดค่าบางอย่าง - เป็นภาพยนตร์อเมริกันที่ยอดเยี่ยมที่น่าจดจำทันเวลามีมนุษยธรรมและมีมนุษยธรรม "Bonnie and Clyde," "McCabe and Mrs. Miller," "Shampoo," "Heaven Can Wait," "Bugsy," "The Parallax View," "Splendor in the Grass," ภาพยนตร์เรื่องนี้ (และ "Bulworth") "หงส์แดง" คือผลงานชิ้นเอกของเขา มหกรรมความโรแมนติคการเมืองวรรณกรรมความยาวหลายชั่วโมงที่พอสมควรฉันจะใส่ "Doctor Zhivago" ของ Lean (และอาจจะก่อน "Lawrence" ของเขา) ความจริงที่ว่า "คานธี" ได้รับรางวัลออสการ์สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยมหนึ่งปีหลังจากการเสนอชื่อ "หงส์แดง" ทำให้ผมรู้สึกแย่จนถึงทุกวันนี้ "คานธี" เป็น "2" ถึง "หงส์แดง" "10" ได้อย่างง่ายดาย (แม้ว่าฉันจะให้ Ben Kingsley แก่คุณก็ตาม) Beatty และ Keaton แสดงความแตกต่างและซับซ้อน (คีตันเป็น "เด็กผู้หญิง" ของ Beatty ที่ดีที่สุดตั้งแต่คริสตี้สาวของ Zhivago) ยีนแฮ็คแมนแจ็คนิโคลสันเจอร์ซี่โคซินสกีพอลซอร์วิโนมอรีนสเตเปิลตันกำหนดช่วงเวลาและบุคลิกของเวลาที่เกิดจากภาพ การถ่ายทำภาพยนตร์การเขียนธีมทิศทางดนตรี ... พยานตัวน้อยสะเปะสะปะที่นำเสนอ Durants และอื่น ๆ ... ทุกแง่มุมของภาพยนตร์เรื่องนี้ถูกสร้างขึ้นอย่างลงตัวเข้าด้วยกันเป็นภาพรวมที่สมบูรณ์แบบ มันจะทำให้คุณมีภาพ (Reed วิ่งระหว่างการปฏิวัติเม็กซิกันและรัสเซีย Louise Bryant ของ Keaton มองเด็กคนหนึ่งจากห้องโถงที่ป่วยหนักถึงตาย) และคำพูด ("อย่าเขียนสิ่งที่ฉันเขียนซ้ำ!" หรือ " อันนี้ถึงกับโกรธแดง ") ที่จะอยู่กับคุณไปอีกนานหลังจากเครดิต ตัวแทนคนเดียวของ AFI ในปี 1981 ใน 100 รายการที่ดีที่สุดคือ "Raiders of the Lost Ark" "หงส์แดง" เป็นภาพยนตร์ที่เข้มข้นกว่า ยังไงผมก็ไม่เถียงเรื่องการไล่ออก "Raiders" ไม่ใช่เมื่อ AFI พลาด "หงส์แดง" แต่ยังหา "เดาว่าใครมาดินเนอร์"